کوچ غمناک پرستوهای شاد در غروبی پر ملال و بی صدا
خبرعریونی باغها رو داد
پاییز اومد اونور پرچین باغ تا بچینه برگ و بال شاخه ها
کسی از گلها نمی گیره سراغ
بیا در سوگ دلگیر گل سرخ بخونیم شعری از دیوان گریه
من و تو زاده فصل خزانیم به تن پرورده سامان گریه
فصل جدایی ،فصل دل کندن ، فصل بی وفایی داره میاد پس مواظب باشید .
*/../../../../../../../../../../../../../../../../../../../../../*
بابا بی خیال دیگه ناز کردن هم حدی داره
ما که رفتیم بعد ما می دونی کی دوست داره ؟
روتو کم کن ، روتو کم کن دیگه توف هم که نیستی به خدا
تمومش کن افه هات و بس کن این همه عدا ها رو
مگه ما چی کم گذاشتیم از مرام و معرفت ؟
که تو اینجور با ما بد تا می کنی بی معرفت !!
گفته بودم نفسی برام ، می رم تا آخرش
نفسی که حرمتم و بیگیره می برمش
راستشو بخای دیگه خسته شدم رک بگمت
به دلم نشسته بودی خشکیدی بریدمت
دیگه اون دنیای پر رنگ و چراغت نمی خوام
واسه رو کم کنیتم شده سراغت نمیام
قاطی کردم بدرقم می خوام که قیدت بزنم
می خوام این دندون عاریه رو از ته بکنم
به خدا ، به خدا عشقی که ذلت بیاره کشک عزیز
جون هرچی مرده اینقد دیگه آبرو نریز
جون هرچی مرده اینقد دیگه آبرو نریز
------------------
نمی تونم ببخشمت دور شو برو نبینمت
تیکه ای بودی از دلم خشکیدی و بریدمت
هزار و یک رنگی بدون دروغ و نیرنگی بدون
واسه دل عاشق من بد نامی و ننگی بدون
راهم و سد کردی عزیز عشقم و رد کردی عزیز
خودت ندونستی چی کردی تو با ما بد کردی عزیز
یادت میاد گفتم بهت اگه نمی شی مرهمم
تو رو خدا زخمم نشو که تیکه پاره ست بدنم
تو عین ناباوریا تو هم شدی یک زخم نو
هیچ نمی خوام مثل تو شم از جلوی چشام برو
